Tafels en bankstellen vlogen door de lucht, opgestroopte mouwen met hele dikke, geoliede spierballen waarlangs je dikke aderen van woede zag opbollen. De tattoo van een aanvallende cobra die zijn giftanden ontblootte kwam recht op mij af.

Het grote mensen nieuwsbericht in de krant echode in mijn hoofd nogal dramatisch door. Er waren ‘ongeregeldheden uitgebroken’ en mensen ‘gooiden met meubilair’. Met zulke taal verzin je er als lezer van alles bij. En wat je erbij verzint, komt nooit alleen. Ongeregeldheden. Oneffenheden. Rafelig. Scherpe randjes. Puntige tanden. Uitgebroken. Ik zag gebroken ramen, wilde dieren grommend op zoek naar prooi, boze ontsnapte gevangenen van het formaat kleerkast en ergens kwam een rafelige handzaag voorbij.

‘Ongeregeldheden’ zijn gedoe

Ik probeerde zoon die het bericht ook las uit te leggen wat het betekent als er ongeregeldheden zijn uitgebroken. Ik wilde hem niet al te bang maken. “Euh, iets met rellen. En misschien zijn mensen dingen stuk gaan maken, tegen de politie gaan roepen, vervelend gaan doen?”

Jeugdjournaal kopte ‘gedoe’. En waar ik grote wandkasten, massieve tafels en hele sofa’s zag die waren rondgesmeten door mensen met superkrachten, onthulde dat bericht: terrasstoelen. Voor terrasstoelen heb je niet zo veel kracht nodig. De reusachtige boemannen en hun spierballen slonken stante pede. Ik haalde opgelucht adem.