Een pizza-oven.
Die staat op de verlanglijst van man en zoon II.

Kijk, daar hangt ie:

Samen maken ze de lekkerste pizzabodems, nu nog gebakken op een pizzasteen in de oven, maar straks dus in zo’n leuk koepeltje.

Die pizzabodems waren natuurlijk niet meteen onovertroffen.

We knaagden op korsten waarvan je spierpijn in je kaken krijgt. We werkten bodems weg die aan je gehemelte blijven plakken. Te flauw, te zoutig. Maar nu krijgen we smaakvolle, luchtige bodems met knapperige korstjes.

Njommnjom.

De belangrijkste truc? Deegrust

Dat geldt ook voor creatief werk. Zoals schrijven.

Niemand houdt van teksten die als een blok op de maag vallen. Jij wilt knapperige, smaakvolle teksten schrijven. Waarvoor mensen bij je terugkomen. Maar dat leer je niet in één keer. Je moet oefenen.

En blijf schrijven zien als oefenen. Hoeveel schrijfervaring je ook hebt.

Ik zou willen dat ik kon zeggen dat ik het na 25 jaar kan, in één keer een goede tekst schrijven. Dat alles wat ik schrijf briljant is. Maar soms duw ik een tekst er te snel doorheen, omdat mijn klant erop zit te wachten. Soms prop ik tegen beter weten in teveel ideeën in één blog. Of ik blijf pielen tot mijn tekst begint te rafelen, terwijl het eigenlijk al goed was.

De beste ideeën voor je stuk krijg je niet door eraan te trekken

Blijf niet te lang ploeteren en pielen. Serveer je lezers gewoon je teksten en kijk wat je een volgende keer kan doen om het nóg lekkerder te maken.

Als je dag en nacht met je teksten bezig blijft, krijg je schrijfbreinkramp. En oplossingen voor knelpunten in je tekst kun je dan wel op je buik schrijven.

Dus neem afstand van je tekst

Ideeën komen los als je je brein ontspant. Rust geeft, iets anders om te doen.

Sluit Word af en maak een ommetje door het park. Ruim de vaatwasser uit. Ga wol spinnen. En heb je daar niet genoeg aan? Mail mij.