Van ‘juist nu’ naar ‘duivelse dilemma’s’
Nadat ‘juist nu’ begon te irriteren, lijkt alles nu een ‘duivels dilemma’ als je de media mag geloven. Dat komt: we hebben het allemaal moeilijk en daar willen we begrip voor. Met alle concurrentie op dat vlak moet je wel op zoek naar de overtreffende trap.
‘Juist nu’ verbond ons met elkaar toen we dat nodig hadden. Het duivelse dilemma komt voort uit het sentiment van dit moment. Na de massale schrik voelen we ons nu denk ik allemaal wat claustrofobisch. Dat we zoveel alledaagse dilemma’s als duivels ervaren, zou daar best wel eens het gevolg van kunnen zijn. We zitten in een situatie waar we uit willen. En dat kan niet. Althans nu nog even niet. De meesten van ons hebben er ook geen invloed op en moeten lijdzaam (of ons afzettend) wachten tot het weer beter wordt. Daardoor gaat het piepen en kraken.
Lego blokjes en grijze haren
Na het halen van je eindexamen studeren of een tussenjaar nemen? Een duivels dilemma, lees ik in de nieuwsbrief van NRC Slim Leven. Als je Mark Rutte bent, wel of niet doorgaan? Een duivels dilemma, stond in Trouw. Ook dartspeler Dimitri van den Bergh staat volgens RTL Nieuws voor een duivels dilemma nadat hij een knieblessure opliep in een pretpark. BNR laat weten dat Lego kampt met een duivels dilemma, want hoe kun je een leefbare planeet achterlaten, zonder de kleine consument zijn blokje af te nemen dat met precies het juiste geluid op een ander blokje klikt? Verder kunnen we in de Baarnsche Courant lezen dat de Baarnse gemeenteraad kampt met een duivels dilemma rondom huizen op de rand van een bedrijventerrein. Als 45+ vrouw je grijze haar wel of niet blijven verven? Het staat er niet letterlijk (Tijdgeest, weekendbijlage van Trouw), maar het is overduidelijk een…
Als je alle duivelse dilemma’s bij elkaar optelt, zou de mensheid inmiddels in zijn geheel moeten zijn opgeslokt door de heerser van de onderwereld. Dát lijkt mij pas claustrofobisch.
Besmettelijk
En dat allemaal in de media van de afgelopen week. Waar ‘juist nu’ door iedereen werd gebruikt, lijkt het ‘duivelse dilemma’ vooral besmettelijk onder journalisten. Misschien is het illustratief voor wat er gaande is. Eerst stonden we met z’n allen aan dezelfde kant in de strijd tegen corona. Nu wordt er van alles uitgevochten via de (social) media.
In deze strijd is iets waar we volgens mij nog lang niet genoeg gebruik van maken. Ons aanpassingsvermogen. Aan omstandigheden en aan elkaar. Dat is evolutionair, en individueel, onze kracht. En heeft geen superlatieven nodig.
Hahaha, dit soort posts vind ik het leukst. Hij is alweer twee jaar oud, en de duivel is weer vertrokken. Nu krijgen we dat klemtoongedoe weer.
Pólitiek.
Cúltureel.
Jóúrnalistiek.
Schei toch uit. Journalisten en politici beïnvloeden elkaar even hard wat dit soort modes betreft.
Oh nee, die had ik nog niet opgemerkt, Kitty. Maar nu kom ik de klemtoon natuurlijk ineens óveral tegen.