Ik ben een menselijke tekstgenerator. Welke opdracht voer je me?

tekst: 'Human intelligence'. Met een pictogram van een robotje die verbaasd naar het woord 'Hi!' kijkt.

Joh.
Geen zorgen.

Artificial intelligence (ai) wint het niet van onze menselijkheid.

Sinds vorige week overstroomt internet met blogs over ChatGPT en de vraag wat deze kunstmatige intelligentie betekent voor schrijvers.

Even kort wat uitleg voor als je niet in dezelfde bubbel zit. ChatGPT is een programma van het bedrijf OpenIA. Hun missie? Zorgen dat kunstmatige intelligentie de mensheid vooruit helpt. Ze ontwikkelden onder meer Whisper (spraakherkenning) en Dall-E (dat plaatjes generereert). ChatGPT schrijft en doet dat behoorlijk goed als je de verhalen mag geloven. En als je even buiten beschouwing laat dat niet alles wat de bot schrijft waar is.

In de previewfase kun je het gratis proberen.

Dus is het nu overbelast:

Screenshot van het overbelaste ChatGPT

Dit gaat groot worden.

Kunnen we als schrijvers – of eigenlijk alle creatieven – ons boeltje pakken? Ik ben geen trendwatcher en ik heb geen glazen bol, maar ik heb wel hoop. Ik sta nog steeds achter wat ik eerder schreef: artifical creativity is niet je grootste concurrent, maar je grootste kans.

We zijn bang, onder de indruk en sceptisch

Een verwarrende mix van emoties.

Menselijke gevoelens zijn niet eendimensionaal

En dat is wat mij hoop geeft.

Een bot blijft een bot.

Hoeveel emoties je ook aan een machine voert, het zal nooit iets nieuws kunnen schrijven over een eigen ervaring als een echt persoon.

Een goede schrijfopdracht opgeven is mensenwerk

Je moet de schrijfrobot net als een tekstschrijver goed briefen. Je geeft hem een duidelijke omschrijving en opdracht, ook wel prompt genoemd.

Stel dat je bij een goed doel werkt en je wilt dat je schrijfbot een mooie fondsenwervingsbrief schrijft, dan moet je nog steeds weten wat een fondsenwervingsbrief goed maakt. In een blog schrijft Kevin Schulman van DonorVoice welke opdracht hij ChatGPT gaf om zo’n brief te schrijven. “And it does it. Pretty damn well and instantly.”

Maar je moet dus wel je vak verstaan. Wie waardeloos is in wat hij doet, brieft de schrijver (mens of machine) ook waardeloos. Ben jij toevallig waardeloos in je vak en zit je daar niet mee? Dan kun je gewoon een prompt laten genereren door… jawel, ai.

Het hele gebeuren leidt bij mij tot één vraag.

Mensen, waarom moet alles toch steeds maar sneller?

Wacht, ik weet het antwoord. We houden niet van wachten. Natuurlijk, één minuut is ook lang. Dat is net zo lang als je kom havermout opwarmen, terwijl je een espresso zet en het laatste nieuws checkt.

Daarom heb je een Van Moof, staat Getir in je favorieten en wil je binnen een minuut beschikken over een tekst of plaatje.

Maar er is nog iets anders, waar we méér van houden

Waarom is de broek met wijde pijpen alwéér in de mode? Waarom blijven de verhalen van Jane Austen populair? En waarom is What’s Going On uit 1971 van Marvin Gaye nummer 1 in de Sublime Top 1000?

We houden van retro, ambachten en kwaliteit. We houden van dingen die gemaakt zijn met geduld en aandacht, zoals Japanse penselen en handgeschept rijstpapier. Of een houtsnede van Kraanvogels van Erik van Ommen.

Geduld en aandacht zijn krachtiger dan snelheid en kwantiteit. Dat is geen hárde kracht, maar zacht. Zoals water in een rivier na verloop van tijd rotsen uitslijt.

In de steeds snellere wereld willen en kúnnen we straks nog maar één ding.

Vertragen. Kabbelen. En af en toe tot stilstand komen.

Dat is zuurstof voor de ziel.

In deze tijd waarin alles steeds maar sneller gaat, ben je al snel oldschool

Weet je wat, ik maak daar een usp van. Ik melk het helemaal uit.

Ik ga de uitdaging aan met alle kunstmatige tekstgenerators. Met human intelligence schrijf ik teksten waar je langer dan een minuut op moet wachten.

Ik broed erop.
Ik doe onderzoek.
Ik slaap er een nacht over.

Zodat ik je verras met inhoud en stijl. Even geduld dus a.u.b. Maar dan krijg je ook iets wat je echt wil lezen.

 

(Dit blog is bijgewerkt op 16 mei 2025)

9 antwoorden
  1. Dave
    Dave zegt:

    Heel interessant onderwerp Sabine.

    Google heeft intussen AI ontwikkeld die zelf claimt menselijk te zijn. Ik vond het eerst ongeloofwaardig en eng klinken, maar heb er verder naar gekeken en het is denk ik iets heel bijzonders. Een oud-werknemer van Google (een ethicus) heeft een interview gepubliceerd dat ze met deze AI hebben gehouden. Onwijs interessant en gaat veel verder dan een tekst-generator in mijn opinie. Misschien kun je daar iets over schrijven. Het is wel een ‘rabbithole’ hoor… Wat betekent het om mens te zijn? Kan een AI zelfbewustzijn hebben?

    Link naar het interview (Engelstalig en lang): https://cajundiscordian.medium.com/is-lamda-sentient-an-interview-ea64d916d917

    Dat artikel is onderdeel van een serie (voor als je er nog dieper in wlit duiken).

    Beantwoorden
  2. Karolina van Schrojenstein
    Karolina van Schrojenstein zegt:

    dat is moeilijker dan ik dacht Sabine.

    schrijf een blog over obstakels overkomen als de ultieme normale gang van zaken en onderdeel van adulting, het wordt niet beter, wen er aan

    schrijf een blog over disillusie van “als ik x (doe, bereijk, heb), dan wordt alles beter”

    ik denk dat het allemaal over “leef in het nu” en “this is it” gaat… maar zeker ben ik niet 😉

    Beantwoorden
      • Karolina van Schrojenstein
        Karolina van Schrojenstein zegt:

        Ja, ik hoor vaak: wanneer wordt het normaal? het is zo druk, dit is kappot, dat moesten we regelen, iets anders is weer kappot, badkamer moet gerenoveerd worden, auto heeft weer een beurt nodig – en het is al normaal afwachten dat het “normaal” wordt en je niet veel hoeft te doen (zoals een teener) dat komt niet meer terug

        Beantwoorden

Plaats een Reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *